1.Bibliografia
- Augustyniak M., Moll T., w: Dolnicki B., Ustawa o samorządzie gminnym. Komentarz, wyd. 2, WKP 2018
- Izdebski H., Kulesza M., Administracja publiczna zagadnienia ogólne, LIBER, Warszawa 2004.
- Izdebski H., Samorząd terytorialny. Podstawy ustroju i działalności, wyd. 3 [8], Warszawa 2014
- Moll T., Zadania zlecone jednostkom samorządu terytorialnego w drodze ustawy – wybrane zagadnienia, „Prawa Człowieka” 2016 nr 19
- Prawo administracyjne. Pojęcia, instytucje, zasady w teorii i orzecznictwie, red. M. Stahl, wyd. 6, Warszawa 2016
- Ustawy samorządowe. Komentarz, red. Gajewski S., Jakubowski A., Warszawa 2018
2. Akty prawne
- Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej
- Europejska Karta Samorządu Lokalnego, sporządzona w Strasburgu dnia 15 października 1985 r. (Dz.U. z 1994 r. Nr 124, poz. 607, ze sprost.)
- Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U z 2018 r. poz. 994, z późn.zm.)
- Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz.U. z 2018 r. poz. 995, z późn.zm.)
- Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz.U. z 2018 r. poz. 913, z późn.zm.)
- Ustawa z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz.U. z 2018 r. poz. 1530)
- Ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2017 r. poz. 2077, z późn.zm.)
3. Wypisy
- Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 9 sierpnia 2018 r. (sygn. akt. I SA/Łd 370/18)
Wskazane w opisie zdarzenia przyszłego działania w zakresie modernizacji transportu publicznego nie mieszczą się w zakresie zadań opisanych w art. 7 ust. 1 pkt 2 u.s.g.. Służą jedynie realizacji zadania opisanego w art. 7 ust. 1 pkt 4 tej ustawy – lokalnego transportu zbiorowego, który miasto realizuje w warunkach art. 15 ust. 6 u.p.t.u., to jest na podstawie umów zawieranych z korzystającymi z komunikacji miejskiej pasażerami.
- Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 6 marca 2013 r. (sygn. akt. I SA/Po 35/13)
- Jednostce samorządu terytorialnego (miastu, gminie) wykonującej swe zadania własne w zakresie zaspokajania potrzeb wspólnoty, nie przysługuje prawo do natychmiastowego odliczenia podatku naliczonego wynikające z art. 86 ust. 1 u.p.t.u. w sytuacji, gdy w chwili oddawania do użytkowania środków trwałych służą one wyłącznie czynnościom pozostającym poza systemem podatku od towarów i usług. Dopiero od chwili rozpoczęcia świadczenia jednocześnie czynności opodatkowanych i pozostających poza opodatkowaniem aktualizuje się prawo do odliczenia, lecz pod postacią korekty z art. 91 ust. 7 u.p.t.u.
- Przedawnienie zobowiązania podatkowego nie powoduje niemożności wydania decyzji w sprawie stwierdzenia nadpłaty, skoro istotą sprawy jest stwierdzenie, czy część (całość) kwoty zapłaconej jako podatek faktycznie nie jest podatkiem należnym. Z uwagi na upływ terminu przedawnienia niemożliwe staje się wydanie decyzji określającej zobowiązanie podatkowe.
- Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 10 września 2013 r. (I SA/Gd 620/13)
- Promocja miasta, dbanie o rozwój infrastruktury turystycznej i zachęcanie turystów do odwiedzania gminy odpowiada przede wszystkim zbiorowym interesom wspólnoty samorządowej, dlatego co do zasady zadania te wykonywane są w ramach władztwa publicznego gminy.
- Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 maja 2013 r. (I CSK 522/12)
Do zadań własnych (oświatowych) gminy należy też zapewnienie kształcenia, wychowania i opieki, w tym profilaktyki społecznej, w wymienionych placówkach oświatowych ( art. 3 pkt 14 i art. 5a ust. 2 pkt 1 u. syst.)
- Gmina, realizując zadania własne wymienione w art. 7 u.s.g. poprzez zawieranie umów mających charakter czynności z zakresu obrotu gospodarczego, jest przedsiębiorcą w rozumieniu art. 4792 § 1 k.p.c.
- Gmina prowadzi działalność gospodarczą zarówno wówczas, gdy wykonuje zadania o charakterze użyteczności publicznej określone w art. 7 ust. 1 u.s.g., a w przypadkach określonych w odrębnych ustawach także w zakresie wykraczającym poza nie. Formy prowadzenia gospodarki gminnej, w tym wykonywania przez gminę zadań o charakterze użyteczności publicznej, reguluje ustawa z 1996 r. o gospodarce komunalnej. Wyliczenie tych form w jej art. 2 jest jednak tylko przykładowe.
- Prowadzenie szkoły nie jest działalnością gospodarczą. Wynika to wprost z treści art. 83a u.s.o. W ten sposób zostały wyłączone wobec organów prowadzących szkoły konsekwencje, jakie inne przepisy przewidują dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą.
- Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 sierpnia 2012 roku (V CSK 366/11)
W ramach zadań własnych jednostki te, na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej.
- Jednostka samorządu terytorialnego może być uznana za przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą tylko w zakresie wykonywania zadań własnych i tylko wówczas, gdy są one związane z udziałem tej jednostki w obrocie cywilno-prawnym.
- Przyjęcie, że każda działalność inwestycyjna jednostki samorządu terytorialnego w dziedzinie budownictwa i usług, podjęta na własny rachunek w związku z wykonywaniem zadań użyteczności publicznej, stanowi formę działalności gospodarczej w rozumieniu k.p.c. nie znajduje oparcia we wskazanych przepisach i nie zasługuje na akceptację.
- Do zadań własnych gminy należą m.in. sprawy z zakresu kultury fizycznej i turystyki. Aby ich realizacja mogła być uznana za działalność gospodarczą powinna być wykonywana w sposób zorganizowany, ciągły, w celu zarobkowym i – z uwagi na specyfikę podmiotu – prowadzona zgodnie z zasadami racjonalnej gospodarki.
- W przeciwieństwie do art. 3571 k.c., mającego zastosowanie jedynie w razie wykazania nadzwyczajnej zmiany stosunków art. 632 § 2 k.c. zezwala na modyfikację przez podwyższenie wynagrodzenia ryczałtowego już w wypadku, gdy wskutek zmiany stosunków, której nie można było przewidzieć, wykonanie umowy groziłoby przyjmującemu zamówienie rażącą stratą. Nie musi to być strata, która zachwiałaby kondycją finansową wykonawcy bądź groziłaby mu upadłością, wystarczy zwykła rażąca strata transakcyjna.
- Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 4 września 2015 r. (I ACa 2080/14)
Skoro ust. 6 art. 49 ustawy z 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego przyznaje jednostce samorządu terytorialnego prawo do wystąpienia o należne świadczenie w wypadku niedotrzymania warunku określonego w ust. 5, a ten nakłada na administrację rządową obowiązek przekazania dotacji celowej w wysokości zapewniającej realizację zadań zleconych (ust. 1) w sposób pełny i terminowy, to prawidłowa wykładnia prowadzi do wniosku, że stanowi on podstawę roszczenia o zapłatę kwoty rzeczywiście potrzebnej do pełnego wykonania zadań zleconych. Stanowisko to wspiera treść ust. 5, który nie stanowi, że dotacja, o której mowa w ust. 1 ma być przekazana w pełni i w terminie, lecz stanowi, że ma być przekazana w taki sposób, by umożliwić pełne i terminowe wykonanie zadań. Roszczenie przyznane jednostce samorządowej nie ma charakteru odszkodowawczego, a więc nie jest konieczne wykazanie bezprawności działania dysponenta dotacji lub powstania szkody po stronie jednostki samorządu terytorialnego. W wypadku wykonywania zadania zleconego z zakresu administracji rządowej jednostka samorządu terytorialnego ma obowiązek, zgodnie z art. 6 k.c., wykazania wysokości faktycznie poniesionych, uzasadnionych kosztów jego realizacji, wysokości przyznanej dotacji oraz spełnienia przesłanek z ust. 5 art. 49 ustawy z 2003 r. o dochodach jednostek.